კომახიძე ოტია ბეჟანის ძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
მ |
|||
(2 შუალედური ცვლილებები იმავე მომხმარებლის მიერ არ არის ნაჩვენები) | |||
ხაზი 36: | ხაზი 36: | ||
[[კატეგორია:ფოტოები]] | [[კატეგორია:ფოტოები]] | ||
− | + | 1936 წლის ბოლოს ოტია კომახიძე საქართველოში დაბრუნდა. მას უთანხმოება მოუვიდა ბერიასთან, რადგან უარი უთხრა მის მიერ შემოთავაზებული თანამდებობის დაკავებაზე. ბერია მას დაემუქრა - "კომახიძე, შენ ამას ინანებ!". ოტია კომახიძე და მისი მეუღლე - თამარ ვარდოსანიძე (პარტიის წევრი 1925 წლიდან) იმავე საღამოს დააპატიმრეს. ოტია ბეჟანის ძე კომახიძე იქნა გასამართლებული სსრკ უმაღლესი სამხედრო კოლეგიის გამსვლელი სესიის მიერ 1937 წლის 12 სექტემბერს, სისხლის სამართლის კოდექსის 58-11 მუხლით (ყოველგვარი ორგანიზებული ქმედება, მიმართული დანაშაულის მომზადებისა და ჩატარებისთვის) და მიესაჯა სასჯელის უმაღლესი ზომა - დახვრეტა, რომელიც სისრულეში იქნა მოყვანილი 1937 წლის 14 სექტემბერს. | |
+ | მიუხედავად იმისა, რომ ის სასტიკად აწამეს (ამის მოწმე გახდა თამარ ვარდოსანიძე, რომელიც შემთხვევით შეხვდა მეუღლეს ციხეში და დაინახა, რომ მას ტერფები შეხვეული ჰქონდა დასისხლიანებული ბინტებით. ოტია კომახიძემ მეუღლეს უთხრა - "არცერთი ფრჩხიოლი არ დამიტოვეს!"), მას ბრალი არ უღიარებია. | ||
+ | თამარ ვადოსანიძე-კომახიძეს მისჯილი ჰქონდა 10 წელი. აქედან 8 წელი მან შორეულ ჩრდილოეთში, უმძიმეს პირობებში გაატარა. | ||
+ | ოტია კომახიძე იქნა რეაბილიტირებული სსრკ მთავარი სამხედრო პროკურატურის 1956 წლის 17 მაისის განჩინებით. რეაბილიტირებულია მისი მეუღლეც - თამარ ონისიმეს ასული ვარდოსანიძე. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | [[ფაილი:CNOBA1.JPG|მინიატიურა]][[ფაილი:CNOBA2.JPG|მინიატიურა]] | ||
+ | [[ფაილი:001.jpg|მინიატიურა]] | ||
+ | [[ფაილი:003.jpg|მინიატიურა]] | ||
+ | [[ფაილი:004.jpg|მინიატიურა]] | ||
+ | [[ფაილი:005.jpg|მინიატიურა]] |
მიმდინარე ცვლილება 21:32, 6 მაისი 2017 მდგომარეობით
ფორმულარი შეცვლილია მომხმარებლის მიერ, ცნობები არ მტკიცდება შესაბამისი დოკუმენტებით
- დაბადების თარიღი: 1902 წ.
- დაბადების ადგილი: ლანჩხუთის რაიონი, სოფელი სუფსა
- სქესი: კაცი
- ასაკი: 35 წელი
- ოჯახური მდგომარეობა: დაოჯახებული. მეუღლე - თამარ ონისიმეს ასული ვარდოსანიძე (რეპრესირებული 1937 წელს. რეაბილიტირებული 1955 წელს)
- ეროვნება: ქართველი
- მოქალაქეობა: საბჭოთა კავშირის მოქალაქე
- სოციალური წარმომავლობა: მოსამსახურეთაგან
- განათლება: უმაღლესი
- სამუშაო ადგილი, თანამდებობა: ყაზახეთში, ალმა-ატის სამხარეო კომიტეტის საფლის მეურნეობის განყოფილების უფროსი
- საცხოვრებელი ადგილი: თბილისი
- პარტიულობა: კომუნისტური პარტიის წევრი 1917 წლიდან
- დახვრეტის თარიღი: 14 სექტემბერი 1937 წ.
- გარდაცვალების თარიღი : 14 სექტემბერი 1937 წ.
- გარდაცვალების ადგილი: თბილისი
- სამარხი: არ არის ცნობილი
- აღკვეთის ღონისძიება: დაპატიმრება
- დაპატიმრების თარიღი: 21 მარტი 1937 წ.
- ბრალად ედება: 1923 წლიდან იყო ტერორისტული კონტრრევოლუციური ტროცკისტული ორგანიზაციის აქტიური წევრი და
- სხდომის თარიღი: 12 სექტემბერი 1937 წ.
- გამსამართლებელი ორგანო: უმაღლესი სასამართლოს სამხედრო კოლეგიის გასვლითი სესია
- მუხლი: 58-10, 58-11, 58-8 (ყოველგვარი ორგანიზებული ქმედება, მიმართული დანაშაულის მომზადებისა და ჩატარებისათვის)
- სასჯელის ზომა: დახვრეტა
- დაპატიმრების ადგილი: თბილისი
- რეაბილიტაციის თარიღი: 26 მარტი 1955 წ.
- საარქივო საქმე: 969349
- წყაროები: საარქივო საქმე 969349
1936 წლის ბოლოს ოტია კომახიძე საქართველოში დაბრუნდა. მას უთანხმოება მოუვიდა ბერიასთან, რადგან უარი უთხრა მის მიერ შემოთავაზებული თანამდებობის დაკავებაზე. ბერია მას დაემუქრა - "კომახიძე, შენ ამას ინანებ!". ოტია კომახიძე და მისი მეუღლე - თამარ ვარდოსანიძე (პარტიის წევრი 1925 წლიდან) იმავე საღამოს დააპატიმრეს. ოტია ბეჟანის ძე კომახიძე იქნა გასამართლებული სსრკ უმაღლესი სამხედრო კოლეგიის გამსვლელი სესიის მიერ 1937 წლის 12 სექტემბერს, სისხლის სამართლის კოდექსის 58-11 მუხლით (ყოველგვარი ორგანიზებული ქმედება, მიმართული დანაშაულის მომზადებისა და ჩატარებისთვის) და მიესაჯა სასჯელის უმაღლესი ზომა - დახვრეტა, რომელიც სისრულეში იქნა მოყვანილი 1937 წლის 14 სექტემბერს. მიუხედავად იმისა, რომ ის სასტიკად აწამეს (ამის მოწმე გახდა თამარ ვარდოსანიძე, რომელიც შემთხვევით შეხვდა მეუღლეს ციხეში და დაინახა, რომ მას ტერფები შეხვეული ჰქონდა დასისხლიანებული ბინტებით. ოტია კომახიძემ მეუღლეს უთხრა - "არცერთი ფრჩხიოლი არ დამიტოვეს!"), მას ბრალი არ უღიარებია. თამარ ვადოსანიძე-კომახიძეს მისჯილი ჰქონდა 10 წელი. აქედან 8 წელი მან შორეულ ჩრდილოეთში, უმძიმეს პირობებში გაატარა. ოტია კომახიძე იქნა რეაბილიტირებული სსრკ მთავარი სამხედრო პროკურატურის 1956 წლის 17 მაისის განჩინებით. რეაბილიტირებულია მისი მეუღლეც - თამარ ონისიმეს ასული ვარდოსანიძე.