ჯავახიშვილი მიხეილ საბას ძე (1880): განსხვავება გადახედვებს შორის

(→‎ბიოგრაფია)
(→‎ბიოგრაფია)
 
(არ არის ნაჩვენები 4 მომხმარებელთა 2 შუალედ ვერსიებში)
ხაზი 1: ხაზი 1:
 
{{თარგი:ფორმა
 
{{თარგი:ფორმა
 
|ფოტო=D104410B-1552-4A36-86D9-A6E45C89DA6A mw800 mh600 s.jpg
 
|ფოტო=D104410B-1552-4A36-86D9-A6E45C89DA6A mw800 mh600 s.jpg
−
|წარწერა=ადამაშვილი მიხეილ საბას ძე
+
|წარწერა=ჯავახიშვილი მიხეილ საბას ძე
 
|დაბადების თარიღი=20.11.1880
 
|დაბადების თარიღი=20.11.1880
−
|სახელის ვერსიები=ჯავახიშვილი მიხეილ საბას ძე
+
|სახელის ვერსიები=ადამაშვილი მიხეილ საბას ძე
 
|დაბადების ადგილი'=სოფ. წერაქვი, მარნეულის რაიონი
 
|დაბადების ადგილი'=სოფ. წერაქვი, მარნეულის რაიონი
 
|სქესი=კაცი
 
|სქესი=კაცი
ხაზი 18: ხაზი 18:
 
|რეაბილიტაციის თარიღი 1=1957
 
|რეაბილიტაციის თარიღი 1=1957
 
}}
 
}}
 +
 +
[[კატეგორია:ღია სია]]
 +
[[კატეგორია:ფოტო]]
 +
[[კატეგორია:რჩეული სტატია]]
 +
[[კატეგორია:ფოტოები]]
 +
 
==ბიოგრაფია==
 
==ბიოგრაფია==
  
−
ქართველი მწერალი, იყო თვალსაჩინო საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, 1921—1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. მისი პირველი მოთხრობა 1903 წელს გამოჩნდა, თუმცა შემდეგი ნაწარმოები მხოლოდ 1920-იან წლებში გამოაქვეყნა. წინააღმდეგობა საბჭოთა იდეოლოგიის ზეწოლასთან მწერალს სიცოცხლის ფასად დაუჯდა: ის სტალინის პერიოდის დიდი წმენდის მსხვერპლი გახდა, ხოლო მისი ნაწარმოებები აკრძალული იყო თითქმის ორი ათწლეულის განმავლობაში. თანამედროვე ბრიტანელი რუსულისა და ქართულის ლიტარატურათმცოდნე დონალდ რეიფილდი ჯავახიშვილის თხრობის სტილს, იუმორს, ფარულ ირონიასა და მორალურ შემართებას სტენდალის, მოპასანისა და ზოლას თვისებებს ადარებს. მისი თქმით „თანამედროვე ქართულ პროზაში მხოლოდ [https://ge.openlist.wiki/index.php?title=%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%90_%E1%83%96%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%90%E1%83%93_%E1%83%99%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%A1%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%94%E1%83%A1_%E1%83%AB%E1%83%94_(1939)&redirect=no]კონსტანტინე გამსახურდიას შეეძლო მსგავსი საერთაშორისო აღიარების დონის მიღწევა“.
+
ქართველი მწერალი, იყო თვალსაჩინო საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, 1921—1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. მისი პირველი მოთხრობა 1903 წელს გამოჩნდა, თუმცა შემდეგი ნაწარმოები მხოლოდ 1920-იან წლებში გამოაქვეყნა. წინააღმდეგობა საბჭოთა იდეოლოგიის ზეწოლასთან მწერალს სიცოცხლის ფასად დაუჯდა: ის სტალინის პერიოდის დიდი წმენდის მსხვერპლი გახდა, ხოლო მისი ნაწარმოებები აკრძალული იყო თითქმის ორი ათწლეულის განმავლობაში. თანამედროვე ბრიტანელი რუსულისა და ქართულის ლიტარატურათმცოდნე დონალდ რეიფილდი ჯავახიშვილის თხრობის სტილს, იუმორს, ფარულ ირონიასა და მორალურ შემართებას სტენდალის, მოპასანისა და ზოლას თვისებებს ადარებს. მისი თქმით „თანამედროვე ქართულ პროზაში მხოლოდ [https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%99%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%A1%E1%83%A2%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%94_%E1%83%92%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%93%E1%83%98%E1%83%90 კონსტანტინე გამსახურდიას] შეეძლო მსგავსი საერთაშორისო აღიარების დონის მიღწევა“.

მიმდინარე ცვლილება 12:00, 25 მაისი 2020 მდგომარეობით

ჯავახიშვილი მიხეილ საბას ძე
  • დაბადების თარიღი: 20 ნოემბერი 1880 წ.
  • სახელის ვერსიები: ადამაშვილი მიხეილ საბას ძე
  • სქესი: კაცი
  • ეროვნება: ქართველი
  • განათლება: უმაღლესი
  • სამუშაო ადგილი, თანამდებობა: მწერალი
  • პარტიულობა: უპარტიო
  • გარდაცვალების თარიღი : 30 სექტემბერი 1937 წ.
  • დაპატიმრების თარიღი: 13 აგვისტო 1937 წ.
  • ბრალად ედება: 58-10, 58-11
  • სხდომის თარიღი: 30 სექტემბერი 1937 წ.
  • რეაბილიტაციის თარიღი: 1957 წ.
  • საარქივო საქმე: 979318
  • წყაროები: wikipedia

ბიოგრაფია

ქართველი მწერალი, იყო თვალსაჩინო საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწე, 1921—1924 წლების ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი. მისი პირველი მოთხრობა 1903 წელს გამოჩნდა, თუმცა შემდეგი ნაწარმოები მხოლოდ 1920-იან წლებში გამოაქვეყნა. წინააღმდეგობა საბჭოთა იდეოლოგიის ზეწოლასთან მწერალს სიცოცხლის ფასად დაუჯდა: ის სტალინის პერიოდის დიდი წმენდის მსხვერპლი გახდა, ხოლო მისი ნაწარმოებები აკრძალული იყო თითქმის ორი ათწლეულის განმავლობაში. თანამედროვე ბრიტანელი რუსულისა და ქართულის ლიტარატურათმცოდნე დონალდ რეიფილდი ჯავახიშვილის თხრობის სტილს, იუმორს, ფარულ ირონიასა და მორალურ შემართებას სტენდალის, მოპასანისა და ზოლას თვისებებს ადარებს. მისი თქმით „თანამედროვე ქართულ პროზაში მხოლოდ კონსტანტინე გამსახურდიას შეეძლო მსგავსი საერთაშორისო აღიარების დონის მიღწევა“.